[ad_1]
Η αυξητική ορμόνη γιββερελλίνη (GA) ρυθμίζει πολυάριθμες αναπτυξιακές διεργασίες καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής των φυτών. Επηρεάζει επίσης την απόκριση των φυτών σε βιοτικές και αβιοτικές καταπονήσεις. Ο μεταβολισμός και η σηματοδότηση της GA στην τομάτα (Solanum lycopersicum) έχουν μελετηθεί τις τελευταίες τρεις δεκαετίες και έχουν χαρακτηριστεί σημαντικά συστατικά των μεταβολικών οδών. Σε αυτά περιλαμβάνονται σημαντικά ένζυμα βιοσύνθεσης και καταβολισμού και συστατικά σηματοδότησης, όπως οι τρεις υποδοχείς GA Gibberellin Intensive Dwarf1 (GID1) και Della protein Procera (PRO), ο κεντρικός καταστολέας της απόκρισης.
Ο ρόλος αυτών των συστατικών στην ανάπτυξη των φυτών της τομάτας και στην απόκριση στο περιβάλλον έχει διερευνηθεί. Η καλλιεργούμενη τομάτα, όπως και πολλά άλλα καλλιεργούμενα φυτά, είναι ευαίσθητη στην έλλειψη νερού. Έχουν διεξαχθεί πολυάριθμες μελέτες σχετικά με την απόκριση της τομάτας στην ξηρασία, συμπεριλαμβανομένου του πιθανού ρόλου της GA στην αντοχή της τομάτας στην ξηρασία.
Οι περισσότερες μελέτες έδειξαν ότι η μείωση των επιπέδων ή της δραστηριότητας της GA βελτιώνει την ανοχή στην ξηρασία και την αποφυγή της ξηρασίας. Πρόσφατες μελέτες αποσκοπούν στην παροχή μιας επισκόπησης σχετικά με τη βιοσύνθεση και τη σηματοδότηση της GA στην τομάτα, τον τρόπο με τον οποίο η ξηρασία επηρεάζει αυτά τα μονοπάτια και τον τρόπο με τον οποίο οι αλλαγές στη δραστηριότητα της GA επηρεάζουν την απόκριση των φυτών τομάτας στην έλλειψη νερού. Παρουσιάζονται επίσης οι δυνατότητες χρήσης της μεταβολικής οδού GA για τη δημιουργία ανθεκτικών στην ξηρασία φυτών τομάτας με βελτιωμένη απόδοση τόσο υπό συνθήκες άρδευσης όσο και υπό συνθήκες περιορισμένου νερού.
Σύνδεσμος: researchgate.net
ΠΗΓΗ: hortidaily.com
[ad_2]
Πηγή: Agravia.gr
